"പെറ്റുവളര്‍ത്തിയ അമ്മയും, ജന്‍മം തന്ന അഛ്ചനും,
ഇണങ്ങിയും പിങ്ങങ്ങിയും കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന അനിയനും
നമുക്കൊപ്പം എന്നും കാണില്ല. ജീവിതത്തിന്റെ എതെങ്കിലുമൊരു
ഘട്ടത്തില്‍ നമുക്കവരെ പിരിയേണ്ടതായി വരും
പകരം ഈശ്വരന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ധനമായി,
സമ്മാനമായി ഇവരുടെയൊക്കെ സ്നേഹവും തലോടലും
സാന്ത്വനവുമൊക്കെ ലയിച്ചുചേര്‍ന്ന മറ്റൊരു രൂപത്തെ
നാം സ്വയം വരിക്കും. ഇനിയുള്ള യാത്രയില്‍ കൂട്ടായി... "
"ആദ്യമായ്‌ കണ്ടതെന്റെ കിനാവിലാണെങ്കിലും
കണ്ടുകൊഴിഞ്ഞതൊരു കിനാവാണെങ്കിലും
നിനവേ നീയെന്റെ കവിതയാണ്‌...
സ്വപ്നമായിരുന്നെങ്കിലുമിന്നുഞ്ഞാനറിയുന്നു,
നശ്വരമാകുമീ ലോകത്തില്‍,
അനശ്വരമായി നിന്‍ സ്നേഹം മാത്രം... "
No comments:
Post a Comment