എല്ലാ നൊമ്പരതിനും മരുന്ന്,
പ്രണയത്തിനു മാത്രം
ഇല്ലാതെ...
എന്റെ ശോകത്തിന് അതിരുകളില്
നീ പെയ്തുനില്ക്കുമ്പോള്
പറയാതെപോയൊരു വാക്കിന്
തേങ്ങല്...
പ്രണയത്തിലൂടെയാണ്
എന്നെ കണ്ടെത്തുക...
ശമനമില്ലാത്ത വേദനയുടെ പൊരുളും
നീ...
പറഞ്ഞതൊന്നും മടക്കിയില്ല,
കേട്ടതോ വേനലില് കരിഞ്ഞു...
വരില്ലെന്കിലെന്തു
രാത്രി ഏറ്റവും നിശബ്ദമാകുമ്പോള്
ഉള്ളുരുകി പാടാം ...
No comments:
Post a Comment